Trip through Botswana and saying goodbye to Africa

Ik ben inmiddels al een paar dagen thuis en het voelt best raar om weer in Nederland te zijn en om te beseffen dat het avontuur nu echt voorbij is.

Zaterdagmiddag heb ik na veel tranen, knuffels en nutella afscheid genomen van alle vrijwilligers en toen ben ik naar een camping aan de Zambezi rivier gegaan waar de rondreis zou beginnen. ’s Avonds heb ik de rest van de groep ontmoet en ook deze groep is heel gezellig.

De volgende dag hadden we vrij en toen gingen we nog een keer naar de Victoria Falls. Daar stond op een gegeven moment een Zambiaan aan de zijkant bovenaan de watervallen die vroeg of we naar hem toe wilden komen. Wij dachten dat het wel leuk was om even te pootje baden ofzo, maar we liepen steeds verder de waterval op en uiteindelijk hebben we zo op het randje van de waterval gestaan en we hebben in de onofficiële, illegale Angel’s Pool gezwommen. Het was echt zo super vet!!

Daarna hebben we op een markt in Livingstone dekens gekocht, want we slapen nu in tenten en het is zo ontzettend stervenskoud ’s nachts.

Maandag zijn we naar Botswana gegaan. We hebben heel lang in de bus gezeten naar de volgende camping en daarna hebben we een river cruise op de Chobe River gedaan. Dat was heel leuk en we hebben zo veel dieren gezien. Vooral heel veel olifanten, nijlpaarden, krokodillen, giraffen, buffels en antilopen gezien. Ook liep er een olifanten familie met een heel klein baby’tje langs de rivier, zo schattig!!

De volgende ochtend zijn we heel vroeg naar Chobe National Park gegaan om een game drive te doen. We hadden geluk, want we hebben leeuwen gezien, wat best bijzonder is, en verder ook een hyena, zebra’s en nog veel meer.

De rest van de dag en de dag daarop hebben we vooral in de bus gezeten naar de volgende bestemmingen.

Woensdag zijn we in Maun aangekomen en vanaf daar gingen we donderdagochten naar de Okavango Delta. We gingen eerst een stuk met de motorboot en daarna 2 uur lang met een mokoro de delta in. Een mokoro is een soort kano die door iemand (een polar) met een grote stok vooruit geduwd wordt. De landschap van de delta is echt super mooi en het is heel rustgevend om er met zo’n mokoro doorheen te varen.

Op een eilandje midden in de delta hebben we de tenten opgezet en ’s middags hebben we gezwommen en zelf geprobeerd de mokoro’s te besturen. Dat is een heel stuk moeilijker dan het eruit ziet, haha.

Eind van de middag gingen we met de mokoro’s naar een ander eilandje waar we een wandel safari gedaan hebben. We hebben zebra’s, antilopen en olifanten gezien. Toen we met de mokoro’s terug naar het kamp vaarden, hoorden we een soort gegrom tussen het riet. Onze polar stuurde de boot ernaartoe, wat best een beetje eng was. We kwamen bij een soort meertje met helemaal glad water waar de lucht en de zonsondergang in weerspiegelden. Af en toe kwam er een nijlpaard boven water om naar lucht te happen. Het was echt een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb.

Die nacht hebben we in de Okavango Delta gekampeerd en de volgende ochtend zijn we naar Ghanzi gegaan. Daar hebben we de San Bushmen walk gedaan. De bosjesmannen hebben ons uitgelegd hoe en waarvan ze leven en wat voor kruiden en planten uit de natuur ze allemaal gebruiken, heel interessant.

Zaterdag gingen we naar Windhoek in Namibië. Daar hebben we ’s middags even door de stad gelopen, maar het was niet een heel bijzondere stad ofzo, dus we hebben vooral lekker in een parkje gezeten. ’s Avonds zijn we naar een heel leuk restaurant gegaan waar ik springbok, zebra, kudu, krokodil en oryx heb gegeten, super lekker!

Daarna was het het plan om na 1 drankje in de bar van het hotel op tijd naar bed te gaan, maar daar kwamen we het Zimbabwaanse rugby team tegen, die ons hebben overgehaald om toch mee uit te gaan. Het was heel gezellig en dus een leuke laatste avond in Afrika.

Zondag vloog ik weer via Johannesburg en Londen naar Amsterdam. Op schiphol stonden papa, mama en Esther me op te wachten met een spandoek, heel lief :) Ik vind het natuurlijk jammer dat het nu voorbij is, maar het is ook wel weer leuk om mijn familie en vriendinnen weer te zien.

Mijn reis naar Afrika was een avontuur om nooit te vergeten en ik neem deze ervaringen mijn hele leven mee. Ik ben zo dankbaar voor elk moment en alle mensen die ik ontmoet heb en vrienden mee ben geworden de afgelopen 5 weken.

Een van de dingen die ik me in Afrika gerealiseerd heb is dat de kinderen in Afrika natuurlijk net zo’n dromen hebben als wij. Ze dromen ervan om dokter, leraar, zakenman/vrouw en nog veel meer te worden, om in een mooi huis te wonen en voor hun gezin te kunnen zorgen. Het treurige is dat veel van deze kinderen hun dromen waarschijnlijk nooit waar kunnen maken omdat er geen geld is voor goed onderwijs. Voor ons in Nederland is onderwijs zo vanzelfsprekend en bijna iedereen kan hier zijn dromen wel waarmaken, en het is zo oneerlijk dat dat in Afrika niet zo is. Hier kunnen we zelf natuurlijk niet echt iets aan veranderen, maar ik denk dat het wel belangrijk is om te realiseren dat we het heel goed hebben en dat we ontzettend geluk hebben met al onze mogelijkheden hier, en dat die niet overal vanzelfspekend zijn.

De meeste mensen in Zambia hebben ontzettend weinig, maar ze zijn heel blij en gelukkig met wat ze hebben en met elk klein ding dat ze krijgen. Ik denk dat we hier in Nederland vaak vergeten te genieten en blij te zijn met de kleine dingen, doordat we alles al hebben, alles vanzelfsprekend is en toch altijd maar meer willen. Ik hoop dat ik vanaf nu in dit opzicht een voorbeeld ga nemen aan de mensen in Zambia.

Dan zit het Zambia-avontuur er nu echt op. Heel erg bedankt aan iedereen die mijn blog gevolgd heeft!!

Last days in Livingstone

Ik besef het nog niet helemaal, maar over 2 uur vertrek ik uit het vrijwilligershuis en begint mijn reis door Botswana.

Mijn laatste week hier was echt geweldig. Op school hadden de leerlingen tot en met woensdag nog steeds examens, maar donderdag was mijn laatste dag op school en toen hebben we met de hele klas gevoetbald (jongens vs. meisjes) en andere spelletjes gedaan. Ik had lolly’s meegenomen om uit te delen, maar toen ik die uit mijn tas haalde ontstond er een enorm gevecht om de lolly’s, dus dat bleek niet zo’n goed idee te zijn.

Woensdagmiddag ben ik naar afterschool club geweest en dat was weer super leuk. Ik heb een heleboel spelletjes met heel schattige kindjes gedaan.

Donderdagmiddag was heel bijzonder. Ik had bij de leiding aangegeven dat het me leuk leek om het HIV education project te doen (dit wordt vooral door de healthcare vrijwilligers gedaan), en donderdagmiddag heb ik dus met twee andere vrijwilligers voorlichting gegeven over HIV. Ik vond het best spannend want zoveel wist ik er vantevoren ook niet vanaf. Maar we hadden alles goed voorbereid en het ging heel goed. De cursisten waren tussen de 20 en 25 jaar oud en ze waren ontzettend geinteresseerd en stelden een heleboel vragen.

Vrijdag mocht ik mee op uitwisseling met het lion conservation project. Dat was echt super leuk! We hebben ’s ochtends een lion walk gedaan, waarbij je leeuwen ook kon aanraken! Verder heb ik de leeuwenverblijven schoongemaakt en de leeuwen gevoerd. Ik heb gelukkig “meat prep” weten te vermijden, want ik hoorde van de anderen dat dat nogal traumatiserend was. Ze moesten namelijk een dode ezel in stukken hakken, iehwl!!

Vrijdagavond zijn we weer uitgeweest, dus het was een goede laatste dag en nacht. Vanochtend heb ik mijn tas ingepakt, die kreeg ik trouwens nauwelijks meer dicht, en ik heb afscheid genomen van alle vrijwilligers hier.

Ik vind het aan de ene kant echt heel jammer dat mijn tijd in Livingstone er al op zit, maar ik ben echt zo ontzettend blij met hoe geweldig de afgelopen 4 weken waren. Ik heb volgens mij alles gedaan wat ik kon doen en ik heb helemaal geen “regrets”. Ik zou hier supergraag nog langer blijven, maar ik ga niet weg met het gevoel dat ik hier nog niet klaar ben, dus ik kan eigenlijk niet anders dan heel gelukkig zijn :)

Dancing, learning words and walking with animals

Op school was het deze week elke dag ongeveer hetzelfde: de kinderen maken examens en ik kijk ze na. Het valt me dan echt op dat er zoveel niveau verschil in een klas zit. Er zijn een paar kinderen die echt bijna alles goed hebben, maar ik heb ook gezien dat iemand bijvoorbeeld 4 van de 30 vragen goed heeft.

In een van de pauzes hebben een paar meisjes me zo’n hand-klap-dansje geleerd, heel schattig. Filmpje komt later, want de wifi is nu te slecht. Dat is echt het leuke aan hier 4 weken zijn, ik merk dat de kinderen me steeds meer leren kennen en steeds vaker in de pauze naar me toe komen om te kletsen, vragen te stellen en foto’s op mijn mobiel te bekijken.

Donderdagochtend ben ik een dagje met de healthcare vrijwilligers mee geweest naar Home Based Care. Daarbij ga je naar verschillende huizen van mensen hier en je geeft ze advies, pijnstillers of verwijst ze door naar de kliniek. Het was heel interessant om een dagje van project te wisselen en om te zien hoe de mensen hier wonen. We zijn bij een jongen van 16 geweest die een beroerte had gehad en nu bijna niks meer kon, echt heel zielig. Ook was er een vrouw die nogal zenuwachtig reageerde op de vraag of ze medicijnen slikte. Later bleek dat ze HIV had en daar medicijnen voor slikte, maar dit geheim hield voor haar man. Heel erg natuurlijk, ook omdat de kans heel groot is dat hij het dan ook heeft, en hun kinderen misschien ook wel.

Een van de communityprojecten hier is het HIV education project, ik heb dat (nog) niet gedaan, maar het is dus zeker goed dat dat project er is om de mensen voor te lichten en HIV bespreekbaar te maken.

Woensdagmiddag ben ik weer naar het Maramba Old People’s home geweest, dat was deze keer wel leuk. Vooral op het einde, want er was een man die de hele tijd een beetje alleen zat, en het bleek dat hij geen woord Engels sprak. Ik ging met hem een boekje lezen over olifanten en leeuwen. Ik las elk woord voor en hij zei het na. Er stonden plaatjes bij en zo heeft hij een paar woordjes Engels geleerd. Ik merkte dat hij het heel leuk vond dus dat was heel fijn om te zien.

Zaterdagochtend ben ik op walking safari geweest. Dat was echt geweldig! We gingen met de auto het park in en daar hebben we een wandeling gemaakt, waarbij we heel veel dieren hebben gezien. We hebben impala’s, giraffen, een wildebeest, zebra’s, een neushoorn met een baby’tje en olifanten gezien. Het is heel bijzonder om zo vlakbij de dieren te staan!

De rest van het weekend hebben we lekker uitgerust en we zijn naar een museum over de Zambiaanse cultuur geweest.

Vandaag is het een public holiday dus we hebben ook vandaag nog vrij. Vandaag gaan er jammer genoeg heel veel mensen weg, en helaas ook Sara en Iris. Zij kwamen tegelijk met mij aan en zijn echt mijn beste vriendinnen hier geworden, dus dat wordt huilen als ze vertrekken. Ik ga ze echt missen!

Ik kan echt niet geloven dat dit al mijn laatste week hier is. De tijd gaat zo ontzettend snel hier!

Humans of Livingstone

Op school gaat het nu een stuk beter dan in het begin. De lerares doet een stuk aardiger en vrijdagochtend heb ik de hele klas Engels en wiskunde lesgegeven. Maandagochtend was het een beetje chaotisch want de lerares was er het eerste uur niet dus toen moest ik heb helemaal overnemen en het is dan zo moeilijk om de kinderen enigzins onder controle te houden. Toen ze weer terugkwam mocht ik met 3 heel schattige meisjes Engels lezen oefenen. Dat was heel leuk, want ik merkte dat ze steeds minder onzeker zijn bij het voorlezen en minder bang zijn om fouten te maken, dus dat was fijn om te zien. Vanochtend moesten ze examens maken, dus ik heb een heleboel Engels examens nagekeken.

Dit weekend ben ik met een groepje mede-vrijwilligers gaan raften op de Zambezi rivier en het was zo vet!! We dreven door een heel diepe kloof met enorme rotswanden waardoor je je zo klein voelt. Er waren ongeveer 17 stroomversnellingen en die waren heel spectaculair. We zijn niet omgeslagen, wat ik eigenlijk wel beetje jammer vond :) Ik heb wel een stukje in de rivier gezwommen, heel cool!

Na het raften deden we een sunset cruise. De zonsondergang was prachtig en we hebben nijlpaarden en krokodillen gezien.

Zondagochtend ben ik met Cristina en Maria naar Maramba market geweest en daar heb ik street photography gedaan: foto’s van random mensen op straat maken. Er zijn hier zoveel bijzondere en mooie mensen, dus dat was heel leuk.

 

 

 Aan het eind van de middag zijn we met een klein groepje naar “the Lookout Tree” geweest, een enorme boom waar je in kan klimmen en waar je uitzicht op de Victoria Falls en de zonsondergang hebt.

’s Avonds hebben we met de hele groep in Café Zambezi gegeten en daar heb ik voor het eerst in mijn leven KROKODIL gegeten. Het is heel lekker, het smaakt een beetje naar een combinatie van kip en vis.

Maandagmiddag ging in naar after school club, wat eigenlijk gewoon spelen en sporten met de kinderen is. De kids hebben zo’n 20 vlechtjes in mijn haar gemaakt en iedereen wilde op de foto. Ik ben erachter gekomen dat de kinderen het heel leuk vinden als je ze optilt en rondzwiert zodat ze “vliegen”. Toen ik dat bij 1 kindje deed moest ik gelijk nog 10 anderen optillen, haha.

Gisteren zijn er ook een heleboel vrijwilligers weggegaan, heel jammer, want het was echt een gezellige groep. Ik ga vooral Cristina en Maria heel erg missen, met hun heb ik echt heel veel lol gehad.

Vanmiddag ben ik voor de derde keer naar reading club geweest. Die meisjes zijn zo lief en het is zo leuk om te zien hoe fanatiek ze zijn. Ze hadden al twee boeken uitgelezen en iedereen was al aan het buiten spelen, maar zijn wilden nog een boek lezen.

Ups and downs, dromen en muzungu's

Deze week begon een beetje minder leuk. Het ging maandag niet zo lekker op school omdat de lerares niet goed communiceerde en totaal niet aangaf wat ik kon doen en of ze waardeerde wat ik deed. Ik voelde me dus niet helemaal happy en ik heb er ’s avonds met de leiding over gepraat. Die waren gelukkig heel lief en behulpzaam. De volgende ochtend is er iemand meegegaan naar school om te kijken hoe het ging en om met de lerares te praten. Er is afgesproken dat ik elke dag met een klein groepje kinderen die wat achterlopen extra mag gaan oefenen en dat ik ook een keer de hele klas mag lesgeven. Dus woensdagochtend heb ik met 6 kinderen extra Engels lezen geoefend en dat was heel leuk en ze luisterden best goed. De lerares doet nu ook veel aardiger en het gaat een stuk beter.

Dinsdagmiddag ging ik naar de Adult Literacy Club. Daar gingen we dus Engels leren aan volwassenen die dat nooit geleerd hebben. We hebben ze een verhaaltje laten schrijven over hun droom en het was heel leuk om die dromen te horen. De meesten wilden doorstuderen om bijvoorbeeld dokter of leraar te worden zodat ze hun kinderen goed onderwijs konden geven. Heel mooi, ik hoop dat het hun gaat lukken!

Woensdagmiddag was heel heftig. We gingen naar het Maramba Old People’s Home, waarvan ik had verwacht dat het een soort bejaardenhuis was. Het blijkt dat er in Zambia niet echt bejaardenhuizen zijn. De meeste bejaarden wonen bij familie. Dit huis was eigenlijk meer een soort opvang voor bejaarden die bijvoorbeeld geen familie meer hebben of daar niet terecht kunnen. Sommigen mensen in het Maramba Old People’s Home wonen in een soort kleine kale hokjes waar geeneens meubilair of wat dan ook in staat. Veel zijn heel verward en zitten de hele dag maar een beetje voor zich uit te kijken. De vrijwilligers komen daar ’s middags om wat spelletjes te doen of een boekje met ze te lezen en een beetje te praten. Al begrijpen veel mensen daar het niet eens omdat veel totaal geen Engels kunnen. Ik vond het zo ontzettend zielig. Als je zoiets ziet, realiseer je je echt dat we in Nederland helemaal niks te klagen hebben, ook al doen we dat wel.

Vanochtend heb ik mijn klas lesgegeven over Nederland. Ze vonden het super leuk en ik heb ze nog nooit zo aandachtig en rustig zien luisteren. Ik heb ze verteld over Amsterdam, Groningen, het eten in Nederland (ze kennen nu het woord “stampot”), muziek, sporten, het weer en nog veel meer. Ik heb ze ook wat Nederlandse zinnetjes geleerd en het was zo schattig om ze allemaal Nederlands te horen praten. Toen ik foto’s van Nederland liet zien was de hele klas door het dolle heen, en ik moest daarna ook nog een heleboel foto’s van familie en vriendinnen laten zien. Ze vonden Esther heel mooi (“SHE IS BEAUTIFUUUUL”) en ze vonden Yeng-yan (een vriendin van wie ik een foto liet zien) (of zoals zij zeggen: “Ying-ching”) een heel grappige naam, haha.

Na de pauze heb ik nog kort een lesje Engels gegeven aan de hele klas want de lerares voelde zich niet lekker.

Vanmiddag ben ik weer naar Reading Club geweest, waar ik vorige week ook geweest ben. De kindjes herkende me nog en ze vonden heel heel leuk dat ik weer kwam, zo lief! We hebben weer een boekje gelezen en taalspelletjes gedaan. Toen we bijna weggingen kwamen er weer allemaal kinderen op ons afrennen om knuffels en high-fives te geven en foto’s te maken. Ook willen alle kinderen mijn haar aanraken omdat ik stijl en blond haar heb. Een paar zeiden zelfs: “Your hair is so beautiful, I wish I was a muzungu like you”. Muzungu betekent blank persoon :) Ik heb ze natuurlijk gezegd dat ze net zo mooi zijn en dat ik hun krulletjes juist zo schattig vind.

En, we hebben vandaag geboekt: zaterdag ga ik samen met Christina en Maria RAFTEN OP DE ZAMBEZI RIVIER!! Zo vet! Ik heb er zoveel zin in!

Schattige kindjes, gefrituurde rupsen en Victoria Falls

Wow, er is alweer een week voorbij. De tijd gaat zo ontzettend snel hier!

Donderdagochtend heb ik weer op het schooltje gewerkt. Ik heb ongeveer 1000 opdrachten nagekeken en verder weer meegekeken hoe de lessen eraan toegingen. Ik wist eigenlijk niet zo heel goed wat er van me verwacht werd omdat de lerares van die klas niet echt aangeeft wat ze wil dat ik doe. Maar omdat het me opviel dat best veel kinderen de deelsommen van wiskunde niet snapten heb ik aan de lerares gevraagd of ik dat de volgende dag met een klein groepje mocht herhalen, en dat mocht gelukkig. ’s Middags ging ik naar reading club op een andere school. Daar heb ik met de intermediary group een boekje gelezen en spelletjes gedaan. Het was een beetje chaotisch, maar de kinderen vonden het wel heel leuk! De kids hier worden echt wildenthousiast als je een camera tevoorschijn haalt dus het laatste kwartiertje was een fotoshoot :)

Vrijdagochtend heb ik dus aan een klein groepje van mijn klas wiskunde deelsommen uitgelegd. Dat ging verrassend goed, haha. De kinderen luisterden best goed en ik heb echt het idee dat in ieder geval een aantal het nu beter snappen. Daarna mocht ik ook nog met een klein groepje Engels lezen oefenen en dat was ook heel leuk. Toen ik zei dat de les voorbij was zeiden de kinderen dat ik moest blijven, want ze wilden nog meer woorden leren. Zo schattig!!

Toen ik in het huis terugkwam had Fabienne, een vrijwilliger die donderdag ook bij reading club was, een brief voor mij meegekregen van een meisje van de reading club. In die brief stond: “I love you teacher, I miss you, you make me happy.” Zo ontzettend lief!! In Fabiennes brief stond zelfs: “I want you to be my mommy”, wat eigenlijk heel triest is. Het is echt bizar dat de kinderen blijkbaar zo snel aan je hechten.

Vrijdagmiddag was het cultural day, dus we kregen een traditioneel Zambiaanse lunch, met nshima, groentecurrys, kip en ja ja, een gefrituurde rups. De rups was heel vies, maar de rest was wel lekker. Na de lunch heeft een groep Zambianen ons verteld over de Zambiaanse cultuur en daarna hebben we gedanst op Afrikaanse muziek, wat heel grappig en best wel genant was.

’s Avonds hadden we een beerpong toernooi. Het was heel spannend, maar team Sharia (Sharon & Maria) heeft helaas niet gewonnen :( Daarna zijn we uitgegaan, toen we daar waren viel de stroom even uit, maar dat was niet echt want alle locals blijven gewoon heel hard zingen en dansen, heel grappig.

In het weekend hebben we vrij, dus zaterdag hebben we lekker uitgerust bij het zwembad en ’s middags zijn we naar een markt gegaan, daar heb ik een heel mooi stofje gekocht waar de vrouw van de baas van het huis kleren van kan maken.

Vandaag zijn we met een grote groep naar de Victoria Falls geweest, en dat was echt zo gaaf! We gingen ’s ochtends vroeg eerst naar Angels Pool, waar je dus in de Victoria Falls kan zwemmen. Het was heel erg koud maar zo cool! Daarna hebben we op het randje van de waterval gestaan en foto’s gemaakt. Het wel eng om te bedenken dat als je daar uitglijdt je in de waterval valt, maar het is een van de vetste dingen die ik ooit heb gedaan! Hierna zijn we naar het Victoria Falls park gegaan waar je een heleboel uitzichtpunten op de watervallen hebt. De Falls zijn echt niet te beschrijven zo mooi en indrukwekkend!! Na elke 5 meter die je gelopen hebt wil je opnieuw je camera pakken voor nog een prachtige foto. Ik heb dus ook veel te veel foto’s gemaakt haha!

HELLO ZAMBIA!!

15-07-2015

Jaaa, ik ben eindelijk in Zambia, en het is GEWELDIG!!

Zondagmiddag ben ik na heel veel knuffels van papa, mama en Esther via Londen en Johannesburg naar Livingstone gevlogen. Op het vliegveld in Johannesburg had ik al een paar medevrijwilligers ontmoet, dus dat was wel gezellig. In Livingstone moesten we heeeeel lang in de rij staan voor een visum. Het heeft zeker een uur en een kwartier geduurd. Maar toen het eindelijk gelukt was werden we opgehaald en naar het vrijwilligershuis gebracht. Het was echt onwerkelijk om voor het eerst door Livingstone te rijden, zeker omdat ik niet echt een idee had wat ik kon verwachten. Maar het is zo anders dan in Nederland! Vooral de wegen, die zijn heel erg bumpy.

De groep is heel leuk, alleen in het begin was het wel even wennen omdat je als nieuwe in een groep komt waar iedereen elkaar al kent, maar nu is het echt heel gezellig.

Dinsdag hadden we ’s ochtends de “general induction” waar we heel veel informatie kregen over African Impact en de projecten. ’s Middags hadden we de “teaching induction”. Daar kregen we uitleg over het teaching project dat ik in de ochtenden ga doen.

Vandaag ging ik voor het eerst naar het teaching project. Ik werk op de Zambezi Sawmills School en ik heb de 6^e klas. Dus de kinderen zijn ongeveer 12 jaar of iets ouder. En het zijn er VEEL, iets van 60-70 kinderen in 1 klaslokaal.

Het welkom in de klas was heel... bijzonder, haha:

Ik kwam het lokaal binnen en zei: “Goodmorning!”

70 kinderen staan op en schreeuwen in koor: “GOOD MORNING TEACHER, HOW ARE YOU???!!!”

Ik heb vandaag vooral meegekeken hoe de lessen precies gaan en ik heb een heleboel wiskunde en Engels opdrachten nagekeken.

Ik vond het echt verrassend hoe fanatiek de kinderen waren in de les; als de lerares een vraag stelt steekt echt bijna iedereen zijn/haar hand op om het antwoord te geven, terwijl in Nederland de meeste maar afwachten tot iemand anders het antwoord geeft.

Vanmiddag zou ik eigenlijk bij een community project gaan werken, maar dat ging niet door omdat de taxichauffeurs aan het staken waren en met de politie aan het vechten waren. Daardoor waren er wegen afgesloten en konden we dus nergens heen. Dus ’s middags konden we lekker bij het zwembad liggen en niks doen en ’s avonds hadden we een heerlijke barbecue. Het eten hier is trouwens echt super lekker. En wat heel grappig is: als we gaan eten wordt er met een bel gerinkeld en iedereen rent echt naar de keuken toe om het eerste bord te krijgen alsof ze een week niet gegeten hebben ofzo.

Morgen ga ik ’s ochtens weer naar mijn klas en ’s middags ga ik bij de reading club werken, dus ik ben benieuwd hoe dat zal zijn.